'Het BSN lijkt een nummer, maar daar zit altijd een burger met een verhaal achter.'

‘Als klein meisje wilde ik altijd advocaat worden. Uiteindelijk ben ik toch commerciële economie gaan studeren, en daarna al vrij snel gaan werken bij ING. In tien jaar heb ik verschillende afdelingen gezien, eerst als projectmanager en later als teammanager. Verschillende reorganisaties meegemaakt, daarna de cultuuromslag die volgde op de bankencrisis. Ik merkte langzamerhand dat ik niet meer dezelfde energie voor mijn werk kon opbrengen. Mijn interesse lag altijd al meer bij de juridische dan de harde zakelijke kant. En toen ik een vacature Teamleider bij Dienst Toeslagen zag in mijn woonplaats Leeuwarden, wilde ik weleens praten.

In mijn rol stuur ik 23 collega’s van het team Toezicht aan, dat controleert of de gegevens die burgers aanleveren bij kinderopvanginstanties overeenkomen met wat wij in onze systemen hebben staan. Ons doel is om vroegtijdig eventuele mismatches te signaleren, zodat we vervolgens snel contact kunnen opnemen met burgers om eventuele latere terugvorderingen te voorkomen. Het team was al opgericht vóór de toeslagenaffaire, maar die heeft ons werk nog een hogere prioriteit gegeven. Ik vind het fijn dat de koers die we al eerder waren ingeslagen nu echt handen en voeten krijgt. Ik vind namelijk zelf ook dat we door snelle signalering een nog dienstverlenender organisatie kunnen worden.

De overstap van commerciële bank naar overheidsorganisatie was in het begin best even wennen. Het commerciële denken dat al 10 jaar in mij zat, heb ik echt op een lager pitje moeten zetten. Dit is een politieke omgeving, juistheid en tijdigheid zijn hier belangrijker dan omzetcijfers. Maar er gebeurt ontzettend veel, de dynamiek is groot. Dat er hier niet hard gewerkt zou worden, is echt een vooroordeel.

Waar ik ook door verrast was, is hoe vooruitstrevend de Belastingdienst is. Iedereen wordt bijvoorbeeld heel goed gefaciliteerd om thuis te werken, dat was bij mijn vorige werkgever echt niet vanzelfsprekend. En de ruimte die mensen krijgen om zichzelf hier te ontwikkelen, dat vind ik heel waardevol. Zelf ben ik daar ook dagelijks mee bezig. Waarom denken mensen zoals ze denken? Wat gaat goed, wat kan beter?

Ik vind het belangrijk om een goede sfeer in mijn team te creëren. Zelf zichtbaar zijn helpt daarbij, en dat is in deze tijd wel lastig. Elke maandag heb ik een weekstart met het Management Team van mijn cluster binnen Dienst Toeslagen en elke donderdag doen we een videocall voor teamoverleg. Hoe was je werkweek, waar loop je tegenaan? Ik wil dat iedereen even aan het woord is geweest, zodat iedereen zich gezien en gehoord voelt. De vrijheid die ik krijg om mijn team op mijn eigen manier aan te sturen, bevalt me enorm.

In het begin paste ik mezelf aan de cultuur van mijn nieuwe werkgever aan, maar nu zit ik op mijn plek en moeten ze zich ook soms aanpassen aan mij. Het gevoel jezelf te kunnen zijn zorgt voor een fijne werkomgeving. Als teamleider binnen Dienst Toeslagen word ik betrokken bij besluiten en krijg ik ruimte om input te leveren. Wat ik merk is dat het hier niet uitmaakt hoe je bent als persoon, mensen gaan je niet ineens anders behandelen als je een kritische vraag stelt. Er is een collectief besef dat we dingen anders moeten gaan doen, en dat daar soms lastige keuzes bij horen.

Het is misschien nog wat vroeg om te zeggen, maar dit zou wel eens een organisatie kunnen zijn waar ik lang blijf werken. De koersverandering die we hebben ingezet, daar geloof ik in. Natuurlijk bereik je zo’n doel niet zomaar, dat wordt een lange reis. Maar ook met heel veel kleine stapjes komt uiteindelijk je bestemming in zicht.’