'Het zelfvertrouwen dat ik hier krijg, neem ik ook mee in mijn privéleven.'

‘Toen ik drie jaar was kreeg ik de diagnose autisme. Na het speciaal onderwijs, waar ik mijn vmbo-diploma theoretische leerweg behaalde, deed ik een mbo-opleiding Bank- en Verzekeringswezen én een hbo-opleiding Fiscaal Recht en Economie. Sinds oktober 2016 werk ik bij de Belastingdienst. Het eerste jaar als uitzendkracht bij de bezwaarbehandeling en inmiddels in vaste dienst bij het team Vooroverleg/Standpuntbepaling van Particulieren in Den Haag.

In het speciaal onderwijs hadden sommige leerkrachten de neiging om me te betuttelen. Mijn moeder heeft daar altijd tegen gevochten. Ze had veel vertrouwen in me – soms meer dan ik – en zag wat ik kon. Zo heeft zij ervoor gezorgd dat ik ‘gewoon’ naar het vmbo kon. Vanuit goede bedoelingen kunnen mensen je beschermen of klein houden. Maar dat kan je beperken in je ontwikkeling.

Bij de Belastingdienst word ik als een normale werknemer behandeld. Mijn teamleider is heel eerlijk en draait nergens omheen. Daarbij is ze helder in haar verwachtingen: ze geeft duidelijk aan wat ik moet bereiken en welke acties ik daarvoor moet ondernemen. Ik vind het prettig dat ze zo duidelijk is; ik weet meteen waar ik aan toe ben. Ik denk dat dit voor veel mensen met autisme geldt.

Sinds ik bij de Belastingdienst werk zijn mijn sociale vaardigheden met grote sprongen vooruitgegaan. In mijn functie heb ik veel contact met belastingplichtigen en in het begin zag ik op tegen die telefoongesprekken. Maar ik ben in het diepe gesprongen en heb het gewoon gedaan. Door de goede ervaringen kreeg ik vervolgens zelfvertrouwen. En nu draai ik mijn hand er niet meer voor om.

Toen ik bij de Belastingdienst ging werken, heb ik de opleiding voor nieuwe medewerkers gedaan. Van die opleiding heb ik ook veel geleerd. Het ging bijvoorbeeld over plannen en organiseren, efficiënt je taken indelen, focussen en prioriteiten stellen. Voor mensen met autisme kan dit lastig zijn. Ook in ‘nee zeggen’ was ik niet goed. Ik heb in de opleiding geleerd hoe je daarmee moet omgaan.

De afgelopen drie jaar heb ik flinke stappen vooruit gemaakt. Onlangs heb ik bijvoorbeeld gepresenteerd tijdens een bijeenkomst van teamleiders in Den Haag. Eerst was mijn jobcoach Milia aan het woord over arbeidsparticipatie en daarna stapte ik naar voren met de woorden ‘Vraag maar raak!’. Een paar weken later deed ik hetzelfde bij het platform Arbeidsparticipatie, voor de directeuren van de segmenten. Dat had ik anderhalf jaar geleden absoluut niet gedurfd!

Toen ik net bij de Belastingdienst werkte had ik één tot twee keer per maand een afspraak met Milia. We hebben dit vrij snel afgebouwd. Nu betekent een afspraak even gezellig bijpraten, bijvoorbeeld over hoe ik privé en werk combineer. Ik heb namelijk net een appartement gekocht. Het hele proces, van hypotheek tot koopakte, heb ik helemaal zelfstandig gedaan. Daar ben ik best trots op. Het zelfvertrouwen dat ik door werken bij de Belastingdienst krijg, komt ook van pas in mijn privéleven.

De relatie met mijn collega’s is uitstekend. Sommigen weten dat ik autistisch ben, anderen niet. Maar als ik het vertel reageren ze eigenlijk altijd heel positief. Hoe ik mijn toekomst voor me zie? Ik voel me erg op mijn plek bij dit team. Binnenkort gaan we het Team Internationaal Belastingrecht in Eindhoven helpen met vragen over de Nederlandse belastingheffing met betrekking tot buitenlandse verzekeringsproducten. Denk hierbij aan een Duitse of Engelse lijfrentepolis. Een nieuwe uitdaging, waarvoor ik al naar Eindhoven ben geweest. Ik heb er zin in!'