'Als ik behoefte heb aan variatie ligt er altijd wel een nieuwe uitdaging op de plank.'

‘Ik deed de interne accountantsopleiding bij de PTT in Groningen toen oud-klasgenoten van de HES me vertelden over de aantrekkelijke studiemogelijkheden bij de Belastingdienst. De eerste drie jaar alleen maar studeren, betaald krijgen én bijdragen aan het algemeen belang? Dat leek me wel wat. Maar voordat ik aan de slag zou gaan bij de Belastingdienst wilde ik eerst een tijdje reizen. Dus heb ik mijn studentenkamer in Groningen onderverhuurd en ben in het vliegtuig naar Zuid-Amerika gestapt. Daar ben ik een half jaar lang van land naar land getrokken. Venezuela, Peru, Colombia; alles was even mooi.

Inmiddels werk ik alweer bijna 30 jaar bij de Belastingdienst. Dat klinkt lang, maar als ik behoefte heb aan variatie ligt er altijd wel een nieuwe uitdaging op de plank. Het traditionele takenpakket van een accountant – naar de ondernemer toe gaan en controleren of hij genoeg afdraagt – heb ik tot 2005 gedaan. Het leuke en spannende aan dat werk was dat je steeds weer andere bedrijven controleert; ik heb in de loop der jaren heel wat bedrijven in de ICT- en transportsector van binnen gezien. Daarnaast ben je als accountant bij de Belastingdienst eigenlijk een soort financieel rechercheur: je faciliteert de bereidwilligen en pakt de slechteriken. Dat geeft een hoop voldoening.

Na 2005 ben ik eigenlijk steeds minder gaan controleren en méér beleidswerk gaan doen. Tegenwoordig werk ik als registeraccountant bij de Douane in de Rotterdamse haven, waar ik systeemgericht toets of ondernemers hun Authorised Economic Operator-certificaat mogen behouden. Het AEO-concept garandeert een veilig goederenverkeer en brengt betrouwbare ondernemers bij elkaar. Om zo’n certificaat te bemachtigen, moeten ondernemers voldoen aan verschillende criteria zoals een betrouwbare administratie en financiële solvabiliteit. Momenteel zitten we midden in een herbeoordelingsfase vanuit de Europese Commissie, dus er is voorlopig genoeg te doen.

Ruim tien jaar geleden raakte ik betrokken bij de eerste stappen naar de vooraf ingevulde aangifte. Hiervoor moest de kwaliteit van verschillende gegevensstromen, zoals die van de WOZ-waarde, rechtgetrokken worden. Dat was een flinke uitdaging. We moesten niet alleen werken onder grote tijdsdruk, maar ook onder politieke druk. Desondanks was de vooraf ingevulde aangifte een van de interessantste projecten uit mijn carrière tot nu toe. Ik vind het altijd leuk om te vertellen dat ik mijn steentje heb bijgedragen aan zo’n belangrijke en inmiddels standaard geworden tool.

Ik beschouw mezelf niet als een ‘gewone’ accountant. Ik heb in die 30 jaar bij de Belastingdienst niet alleen gecontroleerd, maar ook geadviseerd, lesgegeven en zelfs twee jaar aan een proefschrift gewerkt over keurmerksoftware die ondernemers steunt in hun procesbeheersing met automatisch goede aangiften. In de loop der jaren heb ik me ontwikkeld tot een faciliterende accountant die ook een gesprekspartner is voor het bestuur van een organisatie en ik denk dat dat overeenkomt met een bredere tendens. De traditionele accountant is een schuwe hoofdboekhouder, de nieuwe accountant is een meedenkende controller die goed kan praten en zijn verhaal ook met cijfers kan onderbouwen. Bij de Belastingdienst hebben we vooral behoefte aan die laatste soort.’