'Zo’n actiedag is gewoon spannend. En niet alleen voor ‘jonkies’ zoals ik, maar ook voor ervaren collega’s. Je grijpt toch echt in'

“Klinkt niet bepaald sexy of spannend he?! Maar niks is minder waar hoor. Dit is echt de mooiste baan die je kan hebben. Of – laat ik voor mezelf praten – die ík kan hebben. Zal ik je vertellen waarom?”

Rewin gaat er eens goed voor zitten. Hij is medewerker opsporing bij de FIOD: een functie waarin je veel verschillende rollen kan hebben. Waaronder dus die van dossierbeheerder die Rewin sinds april van dit jaar met heel veel plezier in Rotterdam vervult in het Team Anti-terrorismefinanciering (TATF); één van de zes teams van de FIOD die vanuit deze stad opereren.

“Mijn rol wordt dus dossierbeheerder genoemd. Maar wat mij betreft: what’s in the name? Het gaat om de werkzaamheden. En die zijn zeer uiteenlopend. Grofweg gezegd kan je die werkzaamheden wel verdelen in drie componenten: in voorwerk, de actie én in de nasleep.

Voorafgaand aan een actie moet er natuurlijk het nodige gebeuren. Je doet niet zomaar een actie omdat er wordt gezegd: Kom, laten wij eens…. Nee, daar gaan veel en merendeel administratieve werkzaamheden aan vooraf. Werkzaamheden die worden vastgelegd in Summ-IT, de applicatie waarmee wij werken en waarin dossiers digitaal worden opgeslagen. Je kunt dan denken aan het op orde maken van de goederenlijst (waarop tijdens de actie de in beslag genomen materialen worden vermeld), aan het toevoegen van de verzoeken aan en van de officier van justitie aan het dossier, de verslaglegging van de voorafgaand aan de actie gehouden observaties, enzovoort, enzovoort. En dat doe ik dan samen met mijn collega voor zo’n 4 dossiers waar zo’n 20 rechercheurs uit mijn team aan werken. Je begrijpt; ik kom de dag wel door…

En dan de actie zélf. Sinds april ben ik al bij vier acties betrokken geweest. Ik ben bij een zoeking aanwezig vanaf het moment dat het team bijzondere bijstand het pand heeft veilig gesteld tot aan het moment dat we de deur daarvan weer sluiten. Gewoon, van het begin tot het eind aanwezig én betrokken. Om te voorkomen dat er later dingen worden gezegd die niet door aanwezigen worden (h)erkend of waarvoor niet is getekend. Nee, veiligheid, juistheid en integriteit voor alles. Dat is zo’n beetje een gouden regel bij de FIOD.

De eerste keer dat ik het meemaakte gierde de adrenaline echt door mijn lijf. Zo’n actiedag is gewoon spannend. En niet alleen voor ‘jonkies’ zoals ik, maar ook voor ervaren collega’s. Je grijpt toch echt in. En het kan voor komen dat er nog (kleine) kinderen in een woning aanwezig zijn, omdat we meestal in de vroege ochtend- of late avonduren een pand doorzoeken. En altijd in aanwezigheid van een (hulp)officier van justitie, een zogenoemde pandcoördinator (die het pand op zijn duimpje kent en dus letterlijk verrassingen uit onverwachte hoek kan voorzien), een zogenoemde ‘digi’ (die ter plekke digitale middelen kan uitlezen), een aantal ‘zoekers’ en de dossierbeheerder oftewel notulist dus, die altijd start met het ‘intekenen van het pand’. Wat staat waar en hoe?
Daarna ben je, afhankelijk van de grootte en intensiteit van zo’n actie een aantal uur, een dag of zelfs ook een aantal dagen, zoals onlangs die in Brabant bezig. Tijdens mijn laatste, een wat minder grote actie,  waren we een uurtje of vijf aan het werk en zelfs dan ben je daarna al echt gesloopt. Je doet zoveel indrukken op, je ziet en hoort zoveel…

En dan dus de nasleep. Het klinkt een beetje als noodzakelijk kwaad he?! En eerlijk, dat is het misschien ook wel een beetje. Tegelijkertijd is het ook wel datgene waar het om gaat: om het resultaat, om waarvoor je het doet. Tijdens de nasleep ben je dan ook extra alert om je zorgvuldigheid te bewaren en te bewaken. Houd je jezelf én elkaar scherp: Heb je daaraan gedacht? Wil je dat nog eens nakijken? Is dat vastgelegd? Alles om een dossier tot een goed eind te brengen en Nederland weer een stukje veiliger te maken. Klinkt dat als een cliché? So be it, maar wel een mooie én een waar ik heel graag mijn steentje aan bijdraag!