Dit is Sonja. Inkoper bij de Belastingdienst

 “M’n studietijd ben ik ooit begonnen met de Engelstalige Bachelor in International Business Administration in Amsterdam en Canterbury. Later heb ik ook nog een MBA gevolgd, in Mexico-City. Dat is echt de gevaarlijkste stad ter wereld, daar heb ik wel het een en ander meegemaakt.

Bij terugkomst in Nederland ben ik begonnen bij een groot Aziatisch concern dat deed in elektronica. We maakten moederborden, bijzondere tapes, schermen voor computers en televisies, etc. Ik was verkoper en reisde hoofdzakelijk in Europa en Azië. Nou, dan leer je heel snel hoe je moet omgaan met andere culturen. Met name de Japanse en Koreaanse culturen vielen op. De opvallendste verschillen? Bij een zakendiner in Japan ga je nooit als eerste zitten, je wacht tot de belangrijkste aan tafel gaat en je een plek gewezen wordt. Koreanen drinken veel rondom het zakendoen, shotjes bij het diner zijn daar de normaalste zaak van de wereld. En gezichtsverlies bijvoorbeeld, dat speelt daar veel meer dan in Nederland.

Naast m’n werk deed ik ook nog een master Internationale Betrekkingen aan een universiteit in Leiden. Ik was altijd al geïnteresseerd in de wereldpolitiek. Na 2,5 jaar heb ik de studie afgerond.

Na 6 jaar bij mijn eerste werkgever was ik toe aan een andere uitdaging. Ik ben wel aan de sales-kant blijven werken, maar nu bij een bedrijf die wereldwijd hoogwaardige producten verkocht. Hiervoor ging ik de hele wereld over, met name naar Zuid-Amerika en Afrika. Dat ik Spaans en Frans spreek, kwam daar heel goed uit. Ik kwam veel in het buitenland, ontmoette mensen op hoog niveau, kwam bij overheidsinstanties, bezocht veel mooie congressen; super afwisselend en uitdagend werk. De opdrachten kwamen altijd via aanbestedingen, en ik vond het toen al heel interessant om daar mee om te gaan. Enfin, toen het bedrijf gedwongen werd te sluiten, bedacht ik me dat ik na deze baan niets meer kon bedenken dat interessanter was op sales gebied. Daarbij wilde ik eens heel iets anders proberen en ben ik 1 jaar docent geweest op een MBO. Dat bleek toch niet helemaal mijn roeping. Racen van lokaal naar lokaal, geen tijd voor een praatje met leerlingen. Maar leuk en leerzaam om ook een keer voor de klas te hebben gestaan.

Aangezien ik altijd al in contact was met inkopers van overheden, had ik een goed beeld van wat ze deden en al eerder gekeken of ik die overstap zou kunnen maken. Daarom besloot ik bij enkele overheidsinstanties te solliciteren op de functie van inkoper. Ik heb verschillende gesprekken gevoerd, en veruit het leukste gesprek was bij de Belastingdienst. Eerlijk gezegd stond die organisatie niet eens bovenaan mijn lijstje, vanwege de reisafstand en mijn inschatting van de werkzaamheden. Maar wat bleek, de Belastingdienst is veel groter en gevarieerder dan je denkt. Je werkt hier ook voor de FIOD en voor de Douane, dus heb je ook te maken met Schiphol en de Rotterdamse Haven. Je staat er niet bij stil, maar drugshonden, detectiepoortjes, afluisterapparatuur, álles moet ook door iemand ingekocht worden. Meer dan 30.000 mensen werken hier met computers, zitten achter bureaus, werken met systemen. In meer dan 80 gebouwen. Voor inkopers is de Belastingdienst echt het summum. Hoewel ik tijdens de sollicitatie niet in het bezit was van een NEVI-diploma, kon ik toch gewoon starten. Ik moet het diploma alleen wel binnen een bepaalde tijd halen.

Inkopen is veel meer dan de laagste prijs kiezen. Wat je opschrijft in een aanbesteding, bepaalt ook de kwaliteit die je uiteindelijk krijgt. Je moet je goed verdiepen in het product of de dienst die je aanbesteedt. Ik leg dan ook regelmatig contact met potentiële leveranciers. Alles om gevoel te krijgen en te houden met de markt. Je kunt het werk zo interessant maken als jij wilt.

We werken hier met ongeveer 40 inkopers, nog los van de (juridische) ondersteuning. De volumes zijn altijd zo groot, dat je ook echt iets voor elkaar kunt krijgen. Ik werk hier nu 9 maanden en ben al bij 15 inkoopprocedures betrokken geweest, van klein tot groot. Mijn werk varieert van het inkopen van een onderzoek tot een aanbesteding van systemen die ervoor zorgen dat je in ieder gebouw een vrije werkplek kan vinden. Je werkt met kleine, lokale leveranciers, maar ook met grote internationale bedrijven. Bij iedere aanbesteding kijk ik wat de haken en de ogen zijn, elke keer maak ik een nieuwe afweging. Ik wil in mijn werk ook iets kunnen betekenen voor de samenleving, daarom kijk ik bij elke aanbesteding naar duurzaamheid, social return en Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen. Als overheid willen we daarin het goede voorbeeld zijn.

Los van de breedte in het werk, kun je hier ook de diepte in. Je kunt specialist worden, maar er is ook een groeipad van junior inkoper tot en met senior inkoopspecialist. Hoe hoger de functie, hoe complexer het werk en hoe meer verantwoordelijkheid. Ik heb het hier heel erg naar m’n zin, ook omdat er een goede balans is tussen werk en privé. Ik maak graag verre reizen en loop hard, zo ga ik binnenkort weer trainen voor een marathon. Ik heb de marathon van Berlijn al een keer gelopen, in 4 uur en 2 minuten. Mijn ambitie is dus om nog een keer onder die 4 uur te komen. Daarnaast ben ik ook moeder, en dat is allemaal gelukkig prima te combineren met m’n werk. Mijn werkweek van 4 dagen kan ik redelijk flexibel invullen, de vrijheid van werken is groot. Ja, ik zit hier voorlopig goed op m’n plek.”